Eerste reisverslag vanaf Bonaire

Bon Nochi Duchi’s, Goedenavond schatjes.

Na ruim een week op het eiland Bonaire te wonen is hier dan mijn eerste reisverslag. Ik kan ondertussen vertellen dat ik al goed gewend ben aan de temperatuur en aan mijn werk.

Ik zal een klein stukje vertellen over de werkzaakheden die ik hier uitvoer. Het grootste deel van mijn week bestaat uit de IWS oftewel de in water surveys. Jullie zullen wel denken daar heb je haar weer met haar 3 keer per week een beetje snorkelen in het water. Nee, er komt veel meer bij kijken! Ik ga inderdaad 3 keer per week naar zee van 8 tot 5. Ik ga naar zee met Mabel of Sue, Funchi, en vele andere vrijwilligers waarvan menig op leeftijd sommige zelfs 80 jaar. Mabel is de manager van STCB en Sue is programma assistent. Funchi is een vaste kracht binnen STCB en heeft als bijnaam ‘the turtle catcher’.

Tijdens de IWS is het de bedoeling dat we 3 keer 1 uur aan een stuk gaan snorkelen. Wij snorkelen met zijn alle in een rechte lijn langs de kust en alles wordt keurig genoteerd en in de gaten gehouden met GPS. Als een van ons een schildpad ziet moet je een hand in de lucht steken en met de andere hand wijzen naar de schildpad. Dan komt ‘the turtle catcher’ en gaat proberen de schildpad te vangen. Dit is niet altijd even makkelijk omdat schildpadden (vooral de groene zeeschildpad) erg snel zijn. Als schildpadden op de vlucht gaan heb je weinig kans om ze nog te pakken. Als de schildpad gevangen is wordt deze aan boort gebracht en afgedekt met een handdoek om hem rustig te houden. Als het uur snorkelen voorbij is worden er allerlei metingen uitgevoerd denk hierbij aan gewicht, maximale lengte, tumoren en of er bijzonderheden op de kop of het schild te bekennen zijn. Als laatste worden ze gechipt en wordt er DNA afgenomen.

Mijn tweede taak die ik ga uitvoeren binnen STCB is het beschermen van het zeegras op Sorobon. Dit zeegras wordt bedreigd door windsurfers die hier asociaal over heen surfen en het gras kapot maken door er in te gaan staan. Bonaires Lac, de grootste baai in de Nederlandse Antillen, is een ecosysteem dat zo rijk en waardevol is dat deze krachtens een verdrag is beschermd als een Ramsar-watergebied van internationale betekenis. Lac bevat de enige belangrijke mangrove- en zeegrasecosystemen van Bonaire en is een centrum van historische en culturele waarde. Wat maakt zeegras zo bijzonder? De zeegrasbedden van Lac vertragen de waterstroom en houden sediment vast, zodat het water van de baai schoon en helder blijft. De wortels van het zeegras houden het zand op zijn plaats en voorkomen erosie. De bladeren van zeegras produceren zuurstof en bieden beschutting voor een complexe gemeenschap van planten en dieren, evenals voedsel voor twee wereldwijd bedreigde diersoorten: groene zeeschildpadden en grote kroonslakken. Zonder zeegras zou het zand van Lac wegspoelen, zou het heldere water troebel worden en zou het overvloedige en diverse zeeleven achteruit gaan. STCB heeft lijnen gespannen om het zeegras zodat surfers weten dat ze hier niet overheen mogen gaan. Echter surfers trekken hier weinig van aan dus heb ik vandaag de strenge tofu uitgehangen en heb ik ze weggestuurd. De lijnen die gespannen zijn, zijn oude fietsenbanden. Op deze fietsbanden groeit alg en alg houdt zand vast waardoor de alg laag alleen maar dikker wordt en uiteindelijk ook te zwaar wordt en de banden gaan knappen. Ik ga dus met een plamuurmesje alle banden af om deze te ontzien van de algen. Geen klusje waar je heel slim voor zijn maar wel een klusje dat belangrijk is.

Ik heb in mijn eerste week al veel mooie dingen voorbij zien komen. Ik woon in Hato een klein wijkje buiten kralendijk. Iedere ochtend en avond vliegt er een zwerm groene papegaaien over mijn tuintje heen. Heel bijzonder om te zien. Afgelopen zondag ben ik met Hans en Jannie een Nederlands stel die vrijwilligers zijn bij STCB naar klein Bonaire geweest. Klein Bonaire is een klein eiland voor de kust van Bonaire en is een bescherm natuurgebied. Op klein Bonaire nesten de meeste schildpadden en er zijn nog 3 nesten die dit seizoen uitmoeten komen. Afgelopen zondag zijn wij al deze nesten langsgelopen op te kijken welke nesten uitgekomen waren en welke nog niet. Een nest was uitgekomen en dit hebben wij opengemaakt. Er hangt echter een heel protocol aan vast en er zijn maar een paar mensen die hier bevoegd voor zijn. Toen wij het nest openmaakten zaten er tot mijn verbazing nog 4 schildpadjes in en waarvan een nog volledig in het ei. Voor mij een mooie kans om te zien omdat ik met mijn stage net buiten het seizoen val van het uitkomen van nesten. Deze schildpadjes hadden geluk omdat deze er zelf nooit levend uit gekomen zouden zijn. Een schildpadje bevatte nog de dooierzak en we moesten wachten tot deze verder in het lijfje was getrokken. Als de dooierzak bij een schildpadje kapot is zal deze het nooit overleven. Komende zaterdag ga ik weer naar klein Bonaire en hoop op een nieuw succes.

Afgelopen vrijdag met de IWS zwom er een schooltje dolfijnen net voor onze boot. Dit was echt een bijzonder moment omdat je wilde dolfijnen niet heel vaak ziet. Ik hing voor op de boot en kon ze aanraken.

Tijdens andere IWS heb ik de barracuda gezien. Dit is een grote vis en hij ziet eruit alsof hij je op gaat eten. Dit was de eerste keer dat ik een barracuda zag dus ik ben maar heel stilletjes zonder hem aan te kijken voorbij gezwommen. Ik heb een gestipte arend rog gezien. Deze kunnen wel 5 meter lang worden en 3 meter breed. Diegene die ik gezien heb was denk ik 2 meter breed. Verder kom ik geregeld de papegaaivis tegen. Een mooie gekleurde vis met zoals de naam al zegt een papegaaiensnavel.

Jullie zullen vast denken dat ik hier als gestoorde bioloog rond ren en dat is ook wel een beetje zo. Ik ben gefascineerd door alle flora en fauna hier en hoop nog meer te ontdekken!

Komende maandag heb ik een dag vrij vanwege de carnaval. Ik ben heel benieuwd want thuis moet ik de carnaval missen. Of ja wat is missen als je met 30 graden aan het snorkelen bent!

Dit weekend wordt het tijd voor de salsa avond en de nodige biertjes, daar heb ik wel zin in. Ik hoop jullie hier de volgende keer meer over te vertellen.

Ik kan jullie helaas niet te veel foto’s van schildpadden laten zien. Er zijn strikte regels verbonden met het maken van foto’s. Ik mag geen foto’s van schildpadden plaatsen waarbij het merklabeltje te zien is etc.

Het was een heel theoretisch reisverslag maar zo weten jullie een beetje wat ik aan het doen ben binnen STCB op Bonaire.

Drumi duchi, Slaap lekker.

Baukje Aarts a.k.a de schildpadredder op Bonaire